- zgrzytnąć
- сов. однокр, заскрежетать;
\zgrzytnąć zębami заскрежетать (заскрипеть) зубами
+ zazgrzytać* * *сов. однокр.заскрежета́тьzgrzytnąć zębami — заскрежета́ть (заскрипе́ть) зуба́ми
Syn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
zgrzytnąć
Смотреть что такое "zgrzytnąć" в других словарях:
zgrzytnąć — → zgrzytać … Słownik języka polskiego
zgrzytać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zgrzytaćam, zgrzytaća, zgrzytaćają {{/stl 8}}– zgrzytnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, zgrzytaćnę, zgrzytaćnie, zgrzytaćnij, zgrzytaćnął, zgrzytaćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} wydawać, powodować zgrzyt : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zazgrzytać — dk I, zazgrzytaćam, zazgrzytaćasz, zazgrzytaćają, zazgrzytaćaj, zazgrzytaćał «wydać, spowodować zgrzyt; zgrzytnąć» Żwir zazgrzytał pod stopami. Piasek zazgrzytał w zębach. Klucz zazgrzytał w zamku. Zazgrzytać zębami … Słownik języka polskiego
zgrzytać — ndk I, zgrzytaćam, zgrzytaćasz, zgrzytaćają, zgrzytaćaj, zgrzytaćał zgrzytnąć dk Va, zgrzytaćnę, zgrzytaćniesz, zgrzytaćnij, zgrzytaćnął, zgrzytaćnęła, zgrzytaćnęli, zgrzytaćnąwszy 1. «wydawać, wywoływać, powodować zgrzyt» Żwir zgrzytał pod… … Słownik języka polskiego
zgrzytnięcie — n I rzecz. od zgrzytnąć … Słownik języka polskiego
zazgrzytać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, zazgrzytaćam, zazgrzytaća, zazgrzytaćają {{/stl 8}}{{stl 7}} wydać zgrzyt lub spowodować powstanie zgrzytu; zgrzytnąć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Hamulec zazgrzytał. Zazgrzytać zębami. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
